ΣΤΑΥΡΟΕΣΣΑ (Επετειακο)

        Ήμουν  μικρός  όταν  σε  γνώρισα. Κυμάτιζες  περήφανη  σε  εξώστες,  θυρεούς ,ιστούς  τις  μέρες  θύμησης  της  Ιστορικής  σου  μεγαλοπρέπειας. Ένοιωσα  περίεργα  στην  πρώτη  μας  συνάντηση.  Κράμα  ανεξήγητης  περηφάνιας  και  παιδικής  απορίας  ,με  μεγάλη  δόση  αφέλειας.  Τι  αντιπροσωπεύεις;  Γιατί  σε  τιμούν;  Ποιος  σε  καθιέρωσε;

        Σε  είδα    σε  ανταμώματα  ,στο  ξεφύλλισμα  της  ιστορίας,  στα  λευκώματα,  στις  παρελάσεις.  Σε  κάθε  σου  εμφάνιση  έτρεμα  σύγκορμος  με  ταυτόχρονη  ανατριχίλα.  Ήσουν  αγέρωχη,  με  την  παχιά  σου  σκέπη  αγκάλιαζες  ,σαν  μάνα  της  Πίνδου,  ψυχές  και  σώματα  Ηρώων  που  πίστεψαν  ότι  η  προσφορά  ζωής  ΑΝΗΚΕΙ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ  ΣΕ  ΣΕΝΑ.  Θεώρησαν  τιμή    να  κοιμηθούν  μαζί  σου    σε  όνειρο  αιωνιότητας  ,  άγνωστο  στους  καιροσκόπους  ταγούς  της  σημερινής  Εξουσίας.

          Στο  ξεφύλλισμα  ήσουν  εκεί.  Β  ΗΠΕΙΡΟΣ,  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  ,ΘΡΑΚΗ,  ΜΙΚΡΑ  ΑΣΙΑ.  Οι  χρυσές  σελίδες  του  ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ  ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΟΥ  ,χωρίς  υλιστικά  καράτια,  στάμπα  ουράνιας  αύρας  ,  πιστοποιούν  την  παρουσία  σου  .  Μια  παρακαταθήκη   που  σπαταλήθηκε  άδοξα  από  το  πολιτικό  γίγνεσθαι .Ήταν  τα  ένδοξα  χρόνια  του   1821, 1909, 1912-20, 1936-41,1967-73  σε  αντιδιαστολή  με  τα  υπόλοιπα  άδοξα..  Τα  οίδα  και  έκλαψα  από  χαρά  και  λύπη, από  περηφάνια  και  ταπείνωση,  από  εγωισμό  με  πείσμα  μα  και  επιθυμητή  αισιοδοξία.

          Πάντοτε  προχωρούσες  βαμμένη  με  το  αίμα  των  παιδιών  σου.  Ποτέ  δεν  έπεφτες  άκαπνη  ,ποτέ  ταπεινωμένη.  Ήμουν  περήφανος  ΗΣΟΥΝ  πάντοτε  το  είναι  του  Ελληνισμού,  το  πρότυπο  κάθε  νέου,  το  ιδανικό  ,η  ζωή  ,το  παν.  Το  τρεχαλητό  σου  στις  αιματοβαμμένες  κορφές  σκορπούσε  φόβο.  Η  κυματοειδής  σου  μορφή  σύμβολο  αντίστασης   για  όλη  την  ελεύθερη  ανθρωπότητα.  Το  στραπάτσο  του  Καρλομαγνειου   επεκτατισμού  σε  τοποθέτησε  σε  βάθρο  ΝΙΚΗΣ.

         Τα   επόμενα  χρόνια  περίεργα.  Η  παρουσία  σου  μεταλλάχτηκε  σε  διχαστική  προσφορά,  προδοσία  και  υποστολή.  Τα  χρόνια  του  διχασμού  βρέθηκες  καπηλεμένη  από  εξουσιαστές-  φελλούς  καιροσκόπους  ,  να  τιμάς  θύτες  και  θύματα,  προδότες  και  Ήρωες  στο  όνομα  της  λευτεριάς  που  μόνο  αυτοί  γνώριζαν.

    Ένοιωσα  θλίψη.  ΕΣΥ  ο  σκοπός  ,το  ύψιστο  ιδανικό  έγινες  μέσο  εξυπηρέτησης  προσωπικών  φιλοδοξιών  ανίκανης  πολιτικής  κάστας  που  η  παρουσία  τους  στοχεύει  αποκλειστικά  στον  πλουτισμό.  Σε  υπέστειλαν  σε  ΠΟΛΗ,  ΙΜΒΡΟ  ,ΤΕΝΕΔΟ,  ΚΥΠΡΟ   ακόμη  και  στα  ΕΛΛΗΝΙΚΑ  ΣΧΟΛΙΑ  .Σε  διέσυραν  καίγοντας  σε,  σε  πανηγύρια  ντροπής  που  σε  μάτωσαν(  έτσι  λένε)  στο  όνομα  της  μεταπολιτευτικής  τους  λευτεριάς  εισιτήριο  εσαεί  εξουσίας.  Είδα  σαστισμένος  να  σε  τιμούν  φιλέλληνες ,  ξένοι  σε  ένδειξη  ευγνωμοσύνης  για  όσα  προσέφερες  .Δεν  ένοιωσα  περηφάνια.  Πίστεψα  ότι  θα  βρεις  το  δρόμο  σου.  Ίσως  έλθει  μια  νέα  αναγέννηση  όπως  μετά  το  μαύρο  97.  Ήμουν  αισιόδοξος  .ΑΥΤΟΣ  Ο  ΛΑΟΣ   ΣΤΙΣ  ΔΥΣΚΟΛΕΣ  ΣΤΙΓΜΕΣ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΕΝΑ  μου  είχαν  μάθει  .ΜΠΟΡΕΣΕ  ΚΑΙ  ΕΙΠΕ  ΤΟ  ΟΧΙ  ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ  ΣΤΟΥΣ  ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ  ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ  ΠΑΝΤΟΤΕ  ΓΕΝΝΑΙΑ   η   συνεχεία  του  ποιήματος  χωρίς  νύξη  για τον καθοριστικό   ρόλο  του  ηγέτη  της  κάθε  λαμπρής  σελίδας..  ΤΟΥΣ  ΕΙΧΑ  ΠΙΣΤΕΨΕΙ..

      Και  ήλθε  το  σήμερα  να  με  προσγειώσει.  Μαύρη  υποστολή  στα  ΙΜΙΑ  με  κορώνες  ηρωισμού  από  ατάλαντους  εξουσιαστές.  Υποτέλεια  σε  οικονομικά  κέντρα  ΕΟΚ  και  ΔΝΤ.  Πρωτοφανή   εσκεμμένη  γενοκτονία  του  λαού  σου   για  τιμωρία  με  κλεψιά  ψέμα  ατιμωρησία.  Είδα  τα  πρότυπα  της  αναρχίας  και  του  διεθνισμού , οι  αιώνιοι  πολέμιοι  σου  ,να  τύχουν  μέγιστης  τιμής  να  καλύπτει  τη  σορό  τους  το  σώμα  σου.  Είδα  τους  εμπρηστές     στο  όνομα  σου  να  διοικούν    ……….

……ΚΑΙ   ΕΝΟΙΩΣΑ  ΛΥΠΗ

ΩΣ  ΠΟΤΕ   ΜΩΡΕ  ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ